Systemy naturalne lub stworzone przez człowieka, które są najlepiej dopasowane (adaptują się) do optymalnych strategii stworzonych przez środowisko – odnoszą sukces.
Proces adaptacji jest wynikiem konwergencji formy i funkcji w czasie.
Stopień konwergencji danego systemu w środowisku wskazuje na jego stabilność oraz na jego podatność na różnego rodzaju innowacje.
Przykładem w naturze mogą być cechy pewnych wczesnych dinozaurów (używanie pewnych obszarów do termoregulacji, złuszczonych jako naskórek), które ewoluowały miliony lat aby stać się obecnymi ptakami.
Geneza latania ptaków różni się od genezy latania innych organizmów (motyle, nietoperze), ale wszystkie łączy zespół cech (trzepotanie, szybowanie) które są wynikiem konwergencji.
W systemach (projektach) stworzonych przez człowieka proces konwergencji odbywa się znacznie szybciej np. projekty prawie wszystkich samochodów obecnie zawierają zespół cech (4 koła, rama, kierownica, silnik) które są wynikiem konwergencji formy i funkcji. Proces ten trwał dekady co porównując z milionami lat w przypadku natury jest dużą różnicą.